Efsaneye göre Ferhat, nakkaşlık yapan, Şirin’e sevdalı yiğit bir delikanlıdır. Şirin’in babası bu sevdaya karşı çıkar. Daha doğrusu Şirin’i vermek istemediği için olmayacak bir iş ister delikanlıdan. “ Şehire suyu getir, Şirin’i vereyim” der, demesine de su, Şahinkayası denen uzak mı uzak bir yerdedir. Ferhat vurur kayaların böğrüne böğrüne. Kayalar yarılır, yol verir suya. Zaman geçtikçe açılan kayalardan gelen suyun sesi işitilir şehirde. Fakat Şirin elden gidecek diye baba sinsice planlar kurarak bir cadı buldurur. Cadı Ferhat’a “Şirin’in öldü. Bak sana helvasını getirdim” der. Ferhat bu sözlerle beyninden vurulmuşa döner. “Şirin yoksa dünyada yaşamak bana haramdır” der. Elindeki külüngü fırlatır havaya, külüng gelir başının üzerine bütün ağırlığıyla oturur. Ferhat’ın öldüğünü duyan Şirin, koşar kayalıklara bakar ki Ferhat cansız yatıyor. Atar kendini kayalıklardan aşağıya. İkisi de aşkı için maalesef ölmüş olur.